CHAPTER 22 – THIS IS THE LIFE

1961 Words

Tahimik lang akong nakasunod kay Randell, habang hatak-hatak ako nito papasok sa bar na napili niyang puntahan namin. May kadiliman na rin sa loob ng bar kaya unti-unti kong sinanay ang mga mata ko. Napansin kong kakaunti pa lang ang mga tao, bagaman alas-onse na ng hatinggabi. Ganito ba talaga? Bakit dinig ko dati sa mga classmates namin nila Peachy at Myles, kapag nagkukuwentuhan sila – iyung mga araw ng Biyernes at Sabado, doon maraming nagpupunta sa mga bar dahil walang pasok kinabukasan. Eh, bakit ngayon? Habang naglalakad kami ni Randell papunta sa direksiyon ng mga mesa, pasimple kong tiningnan ang suot ng ilang naroroon. Mukha namang hindi nalalayo ang suot ko. Nakasuot ako ng one-side-off shoulder blouse na kulay itim, na tinernuhan ko ng ripped jeans, at kulay beige na wedge

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD