Sa kaharian ng Olympus...
Apat na libong taon na ang nakararaan..
PERPEKTO.
Walang bahid na anong kapintasan.
Ito ang unang maiisip ng mga normal na nilalang para sa katulad niyang matagal nang nakatira sa isang lugar na pinapangarap ng lahat -- ang perpektong Kalangitan, na kung saan ay malaya siyang namumuhay nang mapayapa kasama ang kaniyang mga magulang.
Doon sa lugar na natatakpan ng mga kaulapan, pangarap ni Cythe na maging katulad siya ng kaniyang ama na nakakalabas sa Olympus kung kailan man nito gugustuhin. Kahit, simula't sapul, hindi pa niya nararanasang makarating sa mundo ng mga tao. Ni isang beses ay hindi pa siya nakakikilala ng mga mortal na nilalang, maliban sa kaniyang ina.
Nakakulong siya sa perpektong mundo.
Nakadungaw.
Malayo sa lahat.
Nakakatuwan
