Chapter 3

1505 Words
                                     My chest seemed like racing like a horse.Lunok, pikit at buga nang hangin paulit ulit ang ginagawa ko.                 I don't know why I came along.It's my first time. Hindi naman talaga ako sumasama noon. Ngayon lang talaga.Kung bakit ako pumayag? hindi ko din alam.Sa iba nga nagpapahipo ako para magka pera sa kanya pa kaya?            Because when It comes to him,he's different, I was so nervous. Parang yung feeling lang nang una kong pasok sa bar. There's something in him I cannot express.            "Ayos ka na ba?" Napabalik ang huwisyo ko sa tanong ni Red. Ang mukha niya na maraming make up kanina ngayon nabura na.        Tumango ako at sinarado na ang lumang shoulder bag."Pasensya na kanina." Walang ganang sabi ko.             "Okay lang! nabayaran naman ni Mondragon. Pero teka? Sasama kaba talaga?" Tanong niya ulit na gusto kong ikairap.             Nabayaran na nga diba? Tsaka nabigay niya na rin sa akin ang hati ko na limang libo doon.Kinakabahan ako ng sobra. Ganito pala ang first time sumama? Pero wala naman kaming gagawin diba? Baka? Ewan.            "Alis na ako." Sabi ko na walang lingon sa kanya. Masyado na akong maraming problema. Sa eskwelahan ang pambubully, ang mga masasakit na salita, ang pambabastos, ang problema ko sa pera,at ang pambayad sa dorm na nirerentahan ko.Ngayon naman eto.            I don't want to be in my own life,but I have to continue to live. I have no choice. Ang totoo niyan,I do not know what happened to my parents. Kung iniwan ba nila ako. Kung kusa ba nila akong iniwan sa kalsada.I really don't know.            Bakit hindi nalang ako nabuhay sa isang simpleng pamumuhay tulad ng iba?Niyakap ko ang sarili ng lumabas sa bar dala ang aking shoulder bag.             Naka black na tshirt ako at shorts. Hinayaan ko lamang ang mahaba kong buhok na hipan ng hangin.Minsan ang hangin ay nakakapagparelax din ng loob. Parang pate lahat ng hinaing ko natatangay nun.            "Ready?" Isang baritonong boses ang nagpapitlag sa akin. He looked at me from head to foot at nangatog ako agad sa kanyang tingin.            Suminghap ako at tumango."O-oo.." Diyos ko! please guide me now. Kung ano man ang kahihinatnan ng pagsama ko sa kanya pinapaubaya ko na po sainyo.            Pinagbuksan niya ako ng pinto sa frontseat kaya yukong yuko ako nang lumapit sa kanya at pumasok sa loob ng yayamanin niyang kotse. I am almost felt the warmth of his body when I approached a little.           Ang sarap yakapin at matulog kapag ganon kainit ang katabi ko..sa kama..pero syempre joke lang iyon.          Damn!kinagat ko ang labi ko sa mga pinag-iisip ko.Agad siyang umikot at pumasok na rin sa kotse niya.            First time kong sumakay sa ganitong kagara na sasakyan ang sarap at ang saya sa pakiramdam.Wala kaming imikan na dalawa.Pinipisil ko lamang ang palad dahil sa sobrang kaba.Bakit ba ako sumama? s**t,Parang gusto ko nang mag back out.             Kinagat ko ang aking labi at napaubo. "Uh , saan tayo pupunta?" Tanong ko at tinignan siya. He's really serious and intimidating. Ang mukha niya na palaging busangot at seryoso. Ngayon ko lang din nakita na may tattoo siya sa braso.            Ang kilay niya ay makapal , malalim ang mata at ang tangos ng ilong niya.Sobrang gwapo. Kahit na palaging seryoso at nakakatakot. Parang hindi yata marunong ngumiti ang isang ito.            Ang kamay niya na maugat ay nakakapanindig balahibo. Sobrang kisig niya. Kaya pala walang laban kanina ang bumastos sa akin na kaibigan niya din kasi ganito ka maskulado ang katawan niya.           Pero bakit kaya ganon talaga ang ginawa niya? Kung tutuusin normal iyon sa trabaho ko.           "In my unit." Hala! Halos malagutan ako ng hininga sa sagot niya. Condo unit niya? Anong gagawin namin doon? Alas dose na nang hating gabi eh.           Napatahimik ako bigla. Bago kami tuluyang pumunta sa condo niya may binili muna siya sa isang twenty four hours na store.          Sa tingin ko ay pagkain iyon.Kung siya ang makakasama mo ay halos mamatay kana sa kaboringan.           Sobrang seryoso niya pala."How old are you?" Mataman na lalim ng boses niya ang narinig ko.           Kumalabog agad ang dibdib ko sa tanong niya. Baka ipa DSWD niya ako? Huh? Impit na kagat sa ibabang labi ko ang ginawa ko. Ayoko, kailangan kong magsinungaling.      "Nineteen." Simpleng sabi ko.           "Nineteen?" His brow creased and shooked his head. "Your age is too young for that kind of work." Halos masamid ako sa narinig.I'm only seventeen. Kung nababataan siya sa nineteen. Ano pa kaya kung seventeen huh?             Hindi naman nila ako masisisi dahil  kailangan ko ng pera. Wala akong aasahan kundi sarili ko lang.Namulat na ako sa bar na yun.Sanay na ako doon. Kaya hindi kona dinidibdib ang mga masasakit na salita ng iba sa akin.Pokpok daw ako at laspag na. Kani-kaninong lalaking sumasama. Lalo na sa mga kaklase ko. Lalo na iyong mga lalaki.             Halos araw araw, kalbaryo ako sa eskwelahan. Gusto kong umiyak gusto kong magalit. Pero tinago ko lahat. Namanhid na ako kaya kinakaya ko lahat para mabuhay.            Dun lang ako may pake. Kaya wala na sa akin ang sasabihin ng iba.Mangha kong nilibot ang paningin sa kabuuan ng condo niya.Pinaghalong itim at kulay abo ang nakikita kong kulay ng condo unit niya. Lalaking lalaki ang dating pate ang amoy.            Halos hindi ako makahinga at makalunok sa sobrang kaba.Minuwestra niya ako sa dining area nila kaya sumunod ako. Nilapag niya doon ang plastik ng pagkain at inayos.             Grabe ang galaw niya.Lalaking lalaki."Eat.." Sabi niya sa akin at binigay sa akin ang isang silya para maupo.           Hay salamat!Gutom na ako.I nodded and sit.Kumuha siya muna nang pitsel na may tubig at binuhusan ng tubig ang baso ko.           "Stay here,I'll be right back." He said without breaking the stare.Iyong tingin niya na kakaiba. Maraming gustong iparating ang mga tingin niya na hindi ko makuha.Napabuga agad ako ng hangin ng umalis na ito.           "Grabe!" I mumbled. Grabe, hindi ko ito maimagine.Sobrang tahimik niya at nakakatakot pala.Nilibot ko ang paningin sa paligid. Ang tahimik. Ilan na kaya ang nadala niyang babae dito? Alam ko iyon dahil kung magpunta siya sa bar minsan ay iba iba ang babae niyang kasama.            Kumirot bigla ang puso ko. Parang pinipiga. Bakit kaya?Pero halos masamid ako ng bumalik siya na nakasandong puti at sweatshorts lamang. Hindi ko alam kung saan titingin sa dibdib niya ba na nakasilip at kita ko ang balahibo doon at alam kong matigas iyon o sa mukha niyang grabeng makatingin sa akin?            Umigting ang panga niya dahil nakita niya ang pagtingin ko doon. Kaya napayuko ako sa pagkain.Shit naman.Mag isip ka Maria! Alam kong bobo ka. Pero kahit ngayon lang mag isip ka!      "Uh tapos na ako uhm.. salamat. Pwede n-na ba akong umuwi?" Nahihiya at nauutal kong sabi dito.Fuck! Kakarating ko lang uuwi agad?Tanga mo naman Maria!He smirked at lumapit sa akin. Umupo siya sa katabing silya ko. Halos mawala ang ulirat ko ng hilain niya ang silya ko at isang iglap lang ay sobrang lapit ko na sa kanya.Napaawang ang labi ko sa ginawa niya. Oh my gosh!           "What's your name again?" He huskily asked. He's looking at me intently.Tinignan niya ako sa mata ulit na tila ba inaabangan ang sagot ko. Na tila gustong gusto niya marinig ang pagbigkas  ng pangalan ko.            "M-Maria Isabella." I mumbled tremblingly. Gusto kong himatayin ngayon na.           Napakagat labi siya."Again please ." Umawang ang labi ko tila nahipnotismo sa kanyang titig.     Napalunok ako. "Maria Isabella."         He lick his lips and sigh heavily. "And you're nineteen?" He asked. I bit my lip and nodded. s**t! I'm only seventeen. Salamat dahil matured ang mukha ko.Halos makuryente ako ng hawakan niya ang magkabilang hita ko.        He clenched his teeth."Binayaran kita. Akin ka ngayon." Madiin na sabi niya na halos mangatal ako.            Oh no! Akala ko.. Akala ko....Mabait siya!Oh gosh! Mondragon nga pala ito. Manyak at playboy din. Tulad ng mga kaibigan niya.            Hindi ko alam kong magdiriwang ako o manglulumo. Gusto kong pumikit at dumilat na parang panaginip lang ang lahat pero hindi eh.Kailangan kong harapin ito.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD