“To whom do I owe the presence of my wife?”
Kinilabutan ako nang marinig iyon. Nakapulupot pa rin sa aking baywang ang kaniyang braso. Nang ma-realized iyon ay napatalon ako na para bang napaso.
Dahan-dahan akong humakbang paharap na dahilan upang pakawalan niya ako. Ilang hakbang pa at kahit papaano ay mapaglayo ang aming katawan at saka lamang ako nakahinga ng maluwag. Astang haharap na sana ako sa kaniya nang kusang bumukas ang mga ilaw sa silid na siyang pumulag sa akin. Mariin akong napapikit at napamura sa aking isipan.
Ilan pang sandali, nang makapag-adjust ang aking paningin ay binalingan ko na agad siya na hindi pa rin umaalis sa kinatatayuan at nakatitig pa rin sa akin. Nawala ang lakas ng loob na mayroon ako kanina dala ng kaniyang pagtitig. Nakaramdam ako ng pagkailang suba
