Noong magising ako nang sumunod na araw ay maaliwalas ang aking pakiramdam. Para bang may nabunot na tinik sa aking dibdib. Kahit papaano ay bumabalik ang pakikitungo ko kay Magus. Noong una ay hindi ko nais na maging welcoming pa sa kaniya subalit iyon ang nais niya. Iyon ang hiniling niya at sinabing hindi niya gusto kapag ako ay walang emosyong tumitingin sa kaniyang mata.
“Natutuwa po akong malaman na ayos na po kayo, Lady Loren,” ani Trisha.
Alam kong napapansin niya ang pagiging madalas ni Magus sa loob ng aking silid. Kahit pa roon siya natutulog sa gabi, may silid pa rin ito kung saan ginagawa niya ang mga bagay na personal subalit nitong mga nagdaang araw ay palagian siya sa aking silid. Ako na lamang ang gumagawa ng paraan upang kahit papaano ay makalayo sa kaniya at na
