Adelina's Point of View
Kinabukasan ay nangyari na nga ang kinakatakutan ko—ang hindi makatayo. Gusto ko nang tawagin lahat ng santong kilala ko dahil sobrang sakit ng magkabilang binti ko, lalong-lalo na ang balakang at kipipay ko. At ang mas malala? Wala na si Sir Amadeo sa tabi ko. Iniwan na ako ng pala-iyot kong amo! Maderpakengbets!
Sinubukan kong bumangon pero napangiwi na lang ako dahil ang sakit talaga ng katawan ko. Pipitikin ko talaga ang otintin ng amo kong ‘yon ‘pag nagkita kami. Makikita niya! Matapos niyang magpasarap na halos ika-kumatus na ng kipipay ko, iiwan niya ako? How...How derhem!
Napahiga na lang ako at napatitig sa kisame. So, ano nang gagawin ko ngayon? Tutunganga hanggang sa makatayo?
Maya-maya pa’y may narinig akong kumatok sa pinto. Kasunod nito ang pagbuka
