NAPUPUNAS SIYA NG luha nang marinig ang pagbukas ng pintuan. Kanina pa siya gising at nagkausap na sila ni Max. Ito ang tumulong sa kan’ya nang mahimatay sa gilid ng kalsada. Hindi niya alam kung coincidence lang ba na nasa Bergen din ito. Wala siyang sinasabi.
“Kumain ka na. Kailangan mong magpalakas. Nanghihina pa ang katawan mo ayon sa doktor.”
“Pakilapag na lang diyan, Max. Kakainin ko din naman kapag nagutom na ako,” sagot niyang nakatalikod dito.
“Apat na oras kang tulog kanina at mukhang dahil din sa gutom, kaya ka hinimatay. Paano kung after two hours bago ka magutom? Ano? Hihintayin mo ang manginig ka sa gutom bago sumubo? Paano babalik ang lakas mo?”
Napabaling siya dito. “Puwede ba, Max? Kakain din ako, kaya makakalabas ka na.”
Natawa ito ng mapakla. “Apartment ko ‘to, kay
