Chapter 29

1993 Words

I FORCED a natural smile on my face as I switch my eyes to the two. I may look calm outside, pero ang totoo ay halo-halo ang nararamdaman ko mula pa kaninang dumating si Lucas. "So... are we good, Sir Markus, Mr. Urbano? Malinaw ba sa inyo ang mechanics ng game?" "Yes, Jessie, malinaw sa'kin," mabilis na tugon ni Mr. Samaniego. Tumingin ako sa katunggali niya. "'Let's go! H'wag na nating patagalin." I nodded. Sumenyas ako sa mga inatasan kong tumulong sa'kin at maya-maya pa ay naghanda na ang dalawang players para masimulan ang laro. The first game is called Jenga. Hindi ko mapigilang tingnan si Lucas maya't maya habang nagko-concentrate sa laro nila. I didn't expect he would come. Akala ko ay palalampasin na niya ang team building. Mula pa nga kahapon ay iniiwasan kong maalala siy

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD