Twenty-two

979 Words

Twenty-two "Mamaaaaaaa!" tili ng kambal nang makita akong bumaba ng sasakyan. Naluluhang tumakbo ako palapit sa mga ito, saka mahigpit na niyakap sila. "Nasaan si Papa? Akala ko ba may Pap na kami pagbalik? Tita-ninang lied to us, Hali!" ani ni Hiraya. Mangiyak-ngiyak na lumayo sa akin. Saka tumakbo palayo. Sinundan agad ito ng Yaya nito. Sinulyapan ko si Hali. Bahagya itong ngumiti, pero dama ko ang lungkot sa mukha nito. "Ayos lang 'yon Mama, nag-expect lang siguro kami po na makikita na namin ang Papa namin." Malungkot na sabi nito."Puntahan ko lang po si Hiraya. Nagtampururot na naman po." Sabi pa ni Halina, pero may naglandas ng luha na mabilis nitong pinahid. "A--nak!" tawag ko rito. Ngunit umalis na ito. Mukhang umasa talaga ang mga ito na may ama na silang makikilala kapag u

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD