BAGAMA’T TULIRO AKO sa huli niyang tinuran ay nagsimula na kaming mag-ayos ng kuwarto ni Astrid. Dinala ko ang maleta niya sa itaas habang siya naman ay inalwas iyon. Kung dati ay iaasa pa niya ang lahat kay Trining o kung sino man ang kasambahay, ngayon ay siya na mismo ang gumagawa ng lahat. I felt so proud for bringing out the best in her even during in her most challenging time—ang pagkawala ng parents niya na kasama naman pala ni Nanay.
I still didn’t know how to explain to her pero sana, habaan niya ang pang-unawa niya sa lahat ng ginawa ko at ni Nanay. Tatanggapin ko ang tampo at galit niya—huwag lang sanang masyadong matagal. Hindi nga ako makatulog kapag alam kong masama ang loob niya sa akin, ano pa kaya kung makipag-break siya sa akin at tuluyan na akong iwan?
“What are you t
