SHE LET HER WEARY EYES closed to breathe.
Napahapo ng mukha si Misha habang napaupo sa tiles ng banyo. Malayang tumatagas ang tubig sa shower. Tanging lagaslas ng tubig ang kaniyang nadidinig habang siya ay hindi na mawari kung ano nga ba ang kaniyang dapat susundin sa bawat alingawngaw at hinihiyaw ng kaniyang natutulirong utak. Not even the flow of the water can take off her anxieties and fears. Ninamnam niya ang lamig na tubig na yumayakap sa kabubdan ng kaniyang katawan. She had never felt so alone and confused at the same time.
Ilang minuto na ba siyang nagmumukmok sa maliit na espasyo na 'to?
Hindi na niya alam.
Ayaw na niyang alamin.
Nakakapagod din pala ang mag-isip nang sobra. Saan nga ba nagsimula ang problema? Paano nga ba lumaki ang problemang 'to? Kapag ba lalayo siya at
