CHAPTER 46

1095 Words

Bahagya siyang napangiti habang nakamasid sa nagkalat nilang mga damit sa sahig. Nang tumingin siya sa gwai ni Juan ay kaagad siyang nagbaba ng tingin nang mahuli niyang nakatingin din ang lalaki sa kanya. Sandali siyang naghintay na sabihin ni Juan sa kanya ang mga salitang matagal na niyang hinintay ngunit wala yatang balak ang lalaki na sabihin iyon. “Saan ka pupunta?” Tinanong ni Natalie nang bigla itong bumangon at isa-isang dinampot ang mga damit nito. “Naghihintay sina Keith at Andrew sa akin,” sagot ni Juan. “A-ano? Akala ko ay umuwi na sila?” “Hindi pa. Nag-excuse lang ako.” Nang marinig ni Natalie ang paliwanag ni Juan ay kaagad siyang nataranta. “Bakit hindi mo sinabi na nariyan pa pala sila? Malalaman kaya nila na dito ka galing?” Kumunot ang noo ni Juan nang marinig

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD