FOURTEEN
XYRELLE GRACE VERNAULA
MABAGAL at mabigat ang bawat paghakbang ni Xyrelle patungo sa upuang nakalaan para sa kanya. Maliwanag at mainit ang sikat ng araw sa kalangitan ngunit para sa kanya ay singdilim ng gabi at singlamig ng yelo ang paligid. Sobrang durog na durog ang puso niya pero walang lumalabas na luha sa kanyang mga mata. Hindi niya na magawa pang umiyak pero ramdam niya sa dibdib ang sobrang sakit na parang hindi siya makahinga. Buhay pa siya pero patay na kung anuman ang nasa loob niya. At kung hindi lang dahil sa batang nasa loob niya ay matagal na siyang sumuko. This baby is like a super glue, holding every piece of her together. Dumako roon ang kamay niya at binigyan iyon ng marahang haplos bago tuluyang naupo. Suot niya ang itim na bistidang isinuot niya rin noong
