[Lancel]
Kinabahan ako ng biglang tumigil si Sitti sa pagsasalita. Unti-unting lumuwang ang pagkakayakap niya sa akin. Then, she walked away from me. Pumunta siya sa starboard ng yate tila malalim ang iniisip. I put the boats engine into neutral. Sinundan ko siya. I encircled my arms around her waist and buried my face into her shoulder.
“Tell me, makikinig ako?”
“Sinugal ko ang lahat para sayo. Ibinigay ko ang lahat lahat ng mayro’n ako. Ang puso ko. . . ang buhay ko. Subalit . . . bakit mo ako nagawang lokohin noon, Lancel?”
“I’m sorry, Fey. Ginawa ko lang iyon sa takot na baka mawala ka sa akin. Naniwala ka na estudyante ako at cafe attendant noon sa Barcelona. Gustong-gusto kong sabihin sa’yo na hindi iyon ang trabaho ko. Tapos na ang misyon ko noon dahil nakita na kita. Nakapagawa
