The Mafioso's Wrath

CHAP 13

"Stay still, Irrah," I said with a cold, controlled voice.

It's been three fvcking days. Every morning, I put the vibrator inside her, and every night, I take it out. Of course, I always sanitize it before and after use. I don't want her to die from a vaginal infection. That t*****e is too lenient.

Besides, she's my fvcking w***e.

I clenched my teeth in secret when I noticed her walls tensing up as I slid the device. I watched her closely, unsure if it was intentional, that subtle movement, that tightening. I couldn't shake the feeling that something was off. Maybe it was all in my head, but whatever the case, it didn't sit right with me.

Merda!

Mabilis kong h-in-ook ang kawit sa nakalantad niyang maliit na laman at walang emosyon na tumayo. I haven't activated it yet. Hindi dahil sa wala akong planong gamitin iyon kahit araw-araw kong ipinapasok sa kaniya, ayaw ko lang matuon sa iba ang atensyon ko.

Bumalik ako rito sa Pilipinas para sa misyon kong mabawi ang crest. That's my priority. Ang pahirapan at patayin siya ang panghuli sa mga plano ko.

"O-Okay na?" she whispered softly, still reclined on the bed.

Hindi ko naman siya sinagot. Naglakad lang ako patungo sa banyo para hugasan ang kamay ko, pero bago ko pa man maitapat ang mga daliri ko sa gripo ay napatitig ako roon. It's wet, and I fvcking hate it.

Mariin akong napapikit. "Vaffanculo . . ." I murmured.

The latest thing I remember was that my fingers were right in front of my nose. I gently sniffed them. I cursed under my breath and licked them clean. The moment her wetness met my tongue, I lost control.

Bumuhos ang imahe ng p********e niya sa harapan ko. Kung gaano iyon kalinis, kung paano iyon mamula, kung paano iyon mamasa sa tuwing paghihiwalayin ko ang bawat hadlang sa lagusan niya.

Fvck!

"Thyro?" rinig kong tawag ni Irrah mula sa labas ng banyo. "Hindi pa ba tayo aalis? Wait, are you okay?" pahabol niya pa.

Hindi siya sumunod sa akin, nanatili lang doon. It seemed like she knew that I would not like it if she suddenly appeared in front of me. Napabuga ako ng hininga at ibinalik ang mukha kong walang emosyon.

I restrained myself. I fvcking did it, although I can fvck her freely. Although I fvcking own her.

Ilang hininga pa ang pinakawalan ko saka mabilis na naglakad palabas. Dire-diretso, nilampasan siya. Ni hindi ko nga tinapunan ng tingin.

"Bring your things, we'll fvcking leave," aniko nang nasa labas na ako ng pintuan.

Right away, I told Claudio to get the car ready. I made it clear we needed a limousine today so I could relax and breathe comfortably. I also instructed him to let the woman sit in the front seat.

I don't want her to be by my side because we might not be able to leave today, and my plan to find the crest will be ruined. I don't have a day to waste. Hindi dapat, hindi puwede.

Nakapikit lang ako buong byahe, ipinababa ko rin ang harang sa unahan upang hindi ko makita ang mga tao sa front seat. Halos mabilang ko ang bawat minuto na lumipas sa pagkainip kong makarating sa destinasyon. Ngayong araw ay sa munisipyo kami pupunta, sa trabaho ng kaniyang ama sa pagbabaka sakaling naroon ang hinahanap ko.

Nawawalan na ako ng pasensya. Hindi ako natutuwa na lilipas ang tatlong araw na ni bakas man lang niyon ay wala kaming natagpuan. Hindi ko alam kung sinasadya ba ng bihag ko na magbulag-bulagan o talagang wala siyang alam.

Unang araw ng kalayaan niya, inihatid ko siya sa bahay nila. Hindi ako sumama sa pagpasok, gayunman ay kinabitan ko siya ng camera sa katawan para nakikita ko ang ginagawa niya sa loob. Hinalughog niya ang buong mansiyon matapos umalis ng mga magulang niya, pero sa huli ay wala siyang nakita. Sa pangalawang araw naman ay pinuntahan namin ang dating condo ng sinasabi niyang kakambal—since she's really insisting that she's not her—gano'n din, wala rin akong napala.

She's Irrah's twin? Okay, I could fvcking deal with that if that's true. But then, I can't trust her. No, I will never trust her. Isang dugo lang ang nananalaytay sa kanila ng babaeng trumaydor sa akin. Kung nagawang lasunin ng kakambal niya ang utak ko noon, hindi ko iyon hahayaang maulit ngayon.

Ako ang magpapaikot. Ako ang manggagamit. Ako ang batas.

Marahan akong napamulat nang maramdaman ko ang pagtigil ng sasakyan. Doon ay itinaas ni Claudio ang harang na pumapagitna sa amin upang makapagbigay ako ng utos. Walang imik ko namang kinuha ang kahon na nasa gilid ko at iniabot iyon kay Irrah. Alam na niya ang gagawin.

Mula sa kahon ay inilabas niya ang isang maliit na camera at earpiece. Ikinabit niya iyon sa damit at tainga niya. Pansin ko pa ang paminsan-minsan niyang pagsulyap sa akin na hindi ko pinagtuunan ng atensyon.

Hindi ako naniniwalang wala siyang alam. Maaaring hindi siya si Irrah, gayunman ay hindi tanga ang babaeng nagnakaw ng simbolo ng organisasyon ko para ipahawak lang iyon kung kanino. Alam niya kung gaano iyon kahalaga, alam niya kung ano ang kayang gawin ng crest. Kambal sila, sa bibig niya na rin nagmula na malapit sila sa isa't isa. Kung may ibang tao mang mag-iingat sa simbolo, siya iyon at walang iba.

"You must be here in the car at exactly three o'clock in the afternoon," I stated coldly.

Mabilis naman siyang tumango bilang pag-intindi at saglit pang inayos ang sarili. Walang ideya ang mga magulang niya na bihag ko siya, ang pagkakaalam lang nila ay abala siya sa paghahanap ng mga pupuwedeng disenyo sa susunod na release ng clothing line nito. She owns a small boutique; that's why she wasn't questioned anymore.

A few seconds later, she finally got out of the car. That was my cue to take out my phone and start watching her every move through the camera she had attached earlier. Thanks to the earpiece, I could also hear every conversation she had.

"Oh, Ma'am Irrah. Napadalaw po kayo," ani ng isang matandang babae na sa tingin ko ay isa sa empleyado ng munisipyo. "Naku, wala po rito si Gov, nasa kabilang bayan at may meeting. Alam niya po bang pupunta kayo?" dagdag pa nito.

Dahil nakakabit sa damit ni Irrah ang camera ay hindi ko nakikita ang reaksyon o galaw nito. Tanging ang kaharap na tao lamang ang napanonood ko. Pero dahil na rin sa pag-ibo niyon ay nahuhulaan kong umiling siya sa kausap.

"Isu-surprise ko po sana. Hindi bale, hintayin ko na lang po siya sa opisina. Puwede naman po akong tumambay roon, 'di ba?" masuyong sagot niya.

Natawa naman ang matanda. "Aba'y oo naman, ma'am. Kayo pa. Sige po, pumunta na kayo roon at padadal'han ko kayo sa sekretarya ng iyong ama ng maiinom."

Hindi naman ako nakarinig ng sagot kay Irrah, tumuloy na siya ng paglalakad patungo sa gustong puntahan. Ilang segundo pa nga ang lumipas at nakapasok na siya sa loob ng opisina ng kaniyang ama. Malaki iyon. May mga aparador at iba't iba pang gamit. Tipikal na silid ng mga taong nagsisilbi sa gobyerno.

"Ahm, Thyro?" alangan niyang imik na hindi ko naman inabalang sagutin. "Hintayin ko lang ang sekretarya ni Daddy, ah. Baka kasi magtaka iyon kapag nakita niya akong nagkakalkal dito sa loob," patuloy niya.

Nag-igting ang panga ko nang umupo siya sa sofa na naroon. Kitang-kita ko mula sa screen ang nakalantad niyang mga hita dahil sa maiksing dress na suot niya. Hindi rin nakatulong ang center table na nasa unahan. Mula kasi roon ay nasisilip ko ang repleksyon ng pagitan niya.

"Close your goddamn legs, Irrah."

Mabilis niya naman akong sinunod. "P-Pasensya na. Hindi kasi ako komportable. N-Naiipit 'yong . . . ano . . . 'yong inilagay mo kanina." Tumikhim pa siya pagkatapos.

My jaw tightened even more when I heard it. The image of her femininity flashed in my mind, and I tried to shake it off right away. I took a deep, steady breath and then focused my attention around the room.

"I'm getting impatient, Irrah. I'm not happy with the lack of progress in your search," I warned.

"H-Hayaan mo. Iisa-isahin ko rin ang mga papeles dito mamaya. Baka may makukuha akong hint kung nasaan ang hinahanap mo," tugon niya naman, bakas ang takot at kaba sa kaniyang tono.

Magsasalita pa sana ako nang makarinig ako ng pagbukas ng pinto. Akala ko ay ang sekretarya na iyon pero nangunot ang noo ko nang boses ng isang lalaki ang aking narinig. Babae ang alam kong sekretarya ng ama niya at nasisiguro hindi siya 'yon.

"Irrah, ikaw nga!" He sounded happy and excited.

"Bry!" balik ni Irrah.

I saw her stand up fast, then I spotted the guy she was chatting with. My hand balled into a fist without me even thinking. He had a food tray in hand, juice and a sandwich on it.

"Who the fvck is he?" I asked coldly.

Nanlaki pa ang mga mata ng lalaki bago tuluyang lumapit kay Irrah. Saglit pa nitong inilapag ang hawak sa kung saan bago nakangiting lumapit sa kaniya. Sa pandidilim pa lang ng imahe ay alam kong nagyakapan silang dalawa.

"Nakauwi ka na pala? Hindi ba at nasa Canada ka?" rinig kong sabi ni Irrah sa kaharap nang maghiwalay sila.

Dama ko ang pag-angat ng kilay ko. "I said who the fvck is he, little fox?"

Marahas kong nahigit ang aking hininga nang hindi ako nakatanggap ng sagot.

Is she pretending not to hear what I said?

"Yeah, I got back recently. It's nice to be here with Mom today and see you right away. Oh, by the way, I brought your snacks," said by the man.

"You better fvcking come back here, Irrah. Right now," I said firmly, my tone laced with urgency.

"I can't," I heard her murmur.

So, she can fvcking hear me.

"Huh?" ani naman ng kaharap niya.

She chuckled awkwardly. "A-Ano . . . busog pa ako, Bry," palusot niya.

I clenched my jaw tightly when I saw the man's hand raised. Even though I couldn't see it completely, I knew he was touching Irrah's face.

"No, I disagree. You should eat. See, your cheeks are getting thinner."

She laughed again. "Guniguni mo lang—Oh, fvck!"

"Hey, Irrah! Are you alright?" he quickly asked as soon as Irrah fell to the floor. He's trying to help her up.

"You better not c*m in front of him, little fox. I'm telling you, I'm going to shoot him right between his eyes the moment he sees you convulse," I growled, my voice low and dangerous.

"s**t," rinig kong bulong niya sa nanginginig na tono.

"You have two fvcking minutes to come back here and squirt in my mouth, Irrah." My words hung heavy in the air, a chilling reminder of the dangers that lurked in the shadows as I intensified the device inside her.

Yeah, I activated that goddamn vibrator.