Chapter 144

2150 Words

Kanina pa sumasakit ang tiyan ko kakatawa sa kanilang lahat. It’s around seven when we started drinking, and now, it’s already nine. It’s been just two hours and they are all acting drunk already. Tatang took out his American Whiskey and told us that it’s what we are going to drink. And I can’t help but winced every time I’m drinking because I feel like the bourbon is drawing a line in my throat. Hindi na ako magtataka kung bakit mukhang lasing na silang lahat. Matapang nga naman talaga ang alak. “Salamat ulit at pina-unlakan niyo ang paanyaya namin. Ako’y natutuwa at nagagalak.” Saad ni Tatang, napangiti naman kaming lahat dahil doon. I mean, we all fell silent. Who wouldn’t when we are all happily talking and throwing jokes and Tatang would become serious all of a sudden, right? Lalo

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD