KABATANA 13:
ISANG oras din kaming nanatili doon. Kung hindi pa napansin ni Jacob ang panginginig ko dahil sa lamig ay hindi pa kami aalis sa talon.
“Uh... kailangan ko sigurong magpatuyo muna?” sabi ko ng mapansin na mababasa din ang aking dress kung susuotin ko agad iyon.
Bumaling siya sakin at agad namang nagiwas ng tingin. Tumango ito. “We can stay here a little longer.” Suwestiyon niya.
“Maglakad na lang tayo. Bagalan na lang natin. Tapos dun na lang tayo sa dalampasigan mag-stay muna kung din parin tuyo itong suot ko,” sabi ko habang pinipiga ang basang buhok.
Pataas na ang sikat ng araw kaya mas mabilis na matutuyo itong damit ko kung maglalakad lakad kami. Siya kasi walang problema. Kahit maglakad siya na walang pang
