I LOOKED OUTSIDE WHILE Adrian’s still driving. Ang daan na tinatahak namin ay hindi na pamilyar sa akin at ang araw ay papalubog na rin.
We wasted time road-tripping and talking about anything under the sun. I threw him a glance and found him staring down the long road.
“Gutom na ako, wala ka man lang bang balak na pakainin ako?” ngumisi siya sa sinabi ko bago ako tinapunan ng saglit na tingin.
“Let’s eat then.”
Mayamaya lang ay ipinarada niya ang sasakyan sa harap ng isang mukhang magarbong restaurant pero hindi pamilyar sa akin ang pangalan.
We get out of his car and started walking our way inside the resto, one of the waiters greeted us as soon as we got inside.
“Table for two, please.” Adrian said.
“This way po, sir.” Sinundan naman namin ang waiter papunta sa pwesto.
Pagkarati
