Chapter 44
Nagising sya sa liwanag na tumama sa kanyang mga mata. Dahan-dahan nyang minulat ang kanyang mga mata at nasilaw sya sa liwanag na nanggaling sa ilaw. Hindi gaanong malinaw ang kanyang nakikita, nag aadjust sya ng kanyang paningin sa bawat segundong lumipas.
Ginala ang kanyang paningin at tangi nya lamang nakikita, ay kulay puti.
Puting kisame, puting dingding at naka higa sya sa higaan, na hindi sya familiar sa lugar kong asan sya ngayon.
Pilit nyang inaalala ang mga nangyari, pero wala syang maalala.
Teka asan ako?
Anong nangyari?
“A-Ang baby ko” wala sa sarili nyang sambit at mabilis nyang kinapa ang kanyang tyan, at hindi nya maipaliwanag ang kaba at takot na kanyang naramdaman ng wala na syang mahawakan na maumbok na bagay sa kanyang tyan. “A-Ang baby ko, asan?” Ku
