Magulong-magulo ang isipan ni Cassy kaya't ayaw muna niyang umuwi sa mansion, wala naman doon ang kaniyang mga anak. Naglakad-lakad na lang siya hanggang marating ang gilid ng highway nakisabay siya sa mga taong naglalakad. Hanggang dumalang na ang tao napasilip siya sa kaniyang relo ay past ten pm na pala. Sumakay ng taxi at nagpasya nang umuwi. Agad naman siyang pinapasok ng guard nang nakilala siya. Pagal ang katawan ay umakyat na lang ng kwarto kahit tinatanong siya ng mga maid kung nagdinner na ba. Umiling siya dahil wala naman siyang ganang kumain.
Sa kwarto ay ibinagsak ang katawan sa malapad na kama at nag-uunahang namalisbis ang mga luha. Sa pinagdadaanan niya sa kasalukuyan ay naalala niya noong bata pa siya. Naisip niya tuloy na mas mabuti pa noong walang-wala pa siya kahit mam
