Hindi ako makapaniwala habang pinagmamasdan ko ang sarili ko sa malaking salamin, suot ang aking wedding gown. Ngayong araw ang kasal namin ni Lucas sa simbahan.
“Ako ba talaga ‘to?” tanong ko. “Ikaw talaga ‘yan, anak,” wika ni Nanay.
“Ang ganda ko pala kapag ganito ang makeup ko.”
“Kanino ka pa ba magmamana ng ganda? Siyempre sa akin.”
Ngumiti ako. “Tama.”
“Halika na, ‘wag mo nang paghintayin ang groom mo sa simbahan,” wika ni Nanay.
Tumango ako at naglakad palabas ng silid kung saan ako inayusan ng makeup artist ko. Inalalayan naman ng kapatid kong si Harry ang mahabang belo ko habang naglalakad ako. Paglabas ko, may nakaabang na wedding car sa akin — ang sasakyan ni Lucas, kung saan una kaming nagsiping.
Nang sumakay ako ng wedding car, umalis na rin kami. Nakasunod sa akin ang m
