KABANATA 47

1203 Words

“Huwag kang mag-alala Babe sisiguraduhin ko sayo na magagawa ulit natin ang ganito, hindi lamang dito sa Palawan kundi sa iba't ibang magagandang lugar dito sa Pilipinas.” Tugon nito sa kanya. Pero imbes na matuwa ay lalo lamang siyang nainis dito dahil late na masyado, talagang hinayaan pa siya na sumama ang loob bago ito sumagot. Hindi na lamang niya ito sinagot pa, tinignan niya ang relong pambisig at nagulat siya dahil malapit na pala mag alas dose, kailangan na nilang mag-lunch. May mga kinain naman sila habang nagpapahinga sa duyan na iyon Pero lunch time na kaya kailangan na talaga nIlang kumain. “Halika na maghanap na tayo ng maaari nating makainan 12:00 na pala oh,” aya niya sa lalaki tsaka pinakita dito ang oras sa relong pambisig niya. “Ay oo nga 'no, saglit may itinu

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD