Nine

1628 Words
Nine Sumakay kami ng trisikel papuntang puka beach. Dapat nga ay gaganitin namin ang motor ni Loey oero hindi ako pumayag dahil mas maganda kung maeexperience namin yung transportasyong lokal dito sa boracay. Kaya nga habang nasa trisikel kami ay halos mamatay ako kakatawa ng makitang halos hindi siya mag kasya sa loob. Magkatabi kami sa labas umupo kanina, at dahil sa lapad niya ay pigil na pigil ang tawa ko, dahil sumama na rin ang tingin niya sa akin nung tawa ako ng tawa. Magkahawak kamay na kaming naglalakad ngayon sa buhangin dito sa puka beach. Nakasimangot pa rin si Loey pero wala naman akomg pakielam. Mas mahalaga sa akin ang ganda ng ng lugar na 'to. "Sorry po!" sabi nung batang lalaki ng matamaan ako ng bola sa binti. Yumuko ako para matulungan siyang kunin ang bola. "Okay.." sabi ko at ngumiti. "Huwa mo kasing lakasan yung bato mo!" sabi naman nung batang babae na naka one piece suit na kulay violet. Ang kyut niyang tignan sa suot niya! "Let's go." si Loey pagkatapos ngitian ang dalawang bulinggit. "Saan ba tayo pupunta?" tanong ko ng maglakad kami ulit. Hinaplos ko ang braso niyang mabalahibo. Saglit ko siyang tinignan. Ngayon ko lang na realize na mukha siyang foreigner. Mukha siyang pilipino dahil sa pagka moreno niya, pero kapag titignan mo siya, makikita mong may iba sa appearance niya. "Uy, may lahi ka ba?" wala sa kawalan na tanong ko. Saglit siyang tumingin sa akin bago binalik ulit sa daan. "My grandmother is Indian." maikling sagot niya. Tumngo na lang ako at hindi nag salita pa. Parang wala siya sa mood e. Bilis mag palit ng mood neto. Kanina lang, okay naman, pero ngayon masungit na. "Dito oh, okay na dito." turo ko doon sa may isang pwesto na malapit sa tubig at maganda rin naman para makita ang paglubog ng araw. Hindi ko na siya hinintay pa na pumayag at agad naupo sa buhanginan. Gusto ko kasing makita at matitigan ang sunset. Hinugot ko na ang aking cellphone para makapag umpisang makakuha ng litrato. "You like sunsets?" tanong niya nang makaupo sa tabi ko. Nilingon ko siya at tumango. "Super." nakangiting sagot ko. "Sino bang hindi?" Kahit hindi ako nakatingin sa kanya ay naramdaman ko ang paghinga niya ng napakalalim. "Me." "Hmm?" lingon ko sa kanya. "Hindi mo gusto ang sunset? Bakit?" "Beacause sunset means, ending." aniya. Naningkit ang mata ko. "Oo, pero..you should look at it in a positive way. Sunsets means, ending, yes. But it could also mean new beginning." "Nah." sagot niya itinukod pa niya ang dalawang kamay sa likod habang nakatanaw sa malawak na dagat. "I seet it as an ending period. you can't convince me to think otherwise." Napanguso ako at muling tinignan ang napaka gandang sunset. Hindi ko akalain na may aayaw sa ganitong kagandang tanawin. Like, oo nga no, iba iba talaga ang tao. Nakakaamaze lang kung paano tayo nabubuhay sa mundo na mag kakasama kahit na magkakaiba. Tinitigan ko siya habang seryoso siyang pinapanood ang alon sa aming harapan. I wonder, ano kayang reason niya kung bakit ayaw niya ng sunset? Gustong gusto kong itanong pero, alam ko naman ang limitasyon ko. Yes, we f**k each other, pero hanggang don lang yun. Just f**k, hindi na namin kailangan pang kilalanin ang isa't isa. Katawan lang ng bawat isa ang kailangan, tapos. "Anong oras flight mo bukas?" pagbabago niya ng usapan. Ngumuso ako at nag isip. Mukhang ayaw nga talaga niya sa sunset. "2 o'clock." simpleng sagot ko. "Why?" "Nothing. Tell me about yourself." aniya at mariin akong tinitigan. Wala sa sariling napalunok ako ng magtama ang mata namin. Ewan kakaiba. Simula lang 'to kanina nung niyakap ko siya. Para kasing tumagos sa akin yung pagkalugmok niya kanina. Pakiramdam ko parang nalugmok na rin ako. Ngayon tuloy iniisip ko na dapat hindi ko na lang siya niyakap. Actually... Hindi ko rin talaga alam ang dahilan kung bakit ko ginawa 'yon. Biglaan lang. "Kailangan pa ba nun?" tanong ko. "I mean.. f**k buddies lang tayo diba?" Tumaas ang isang kilay niya sa sinabi ko. "Remember our deal? Akin ka hanggang bukas ng alas dos ng hapon. Now, follow what i said, tell me more about your damn self, Kiwi." Inirapan ko siya bago huminga ng malalim. Napaka talaga nitong lalaki na'to. Kala ko f**k-f**k lang, may pa introduction pa pala. "Im Kiwi?" umpisa ko pero nakita kong mabilis na nanliit ang mata niya. "Ayun nga, my name is Kiwi, 24 years old. I.T sa isang motor company, at...at...yun lang?" "Where's your parents?" tanong niya. "Si mama nasa bahay, tapos si Papa, maliit pa lang ako napagtripan na siya ng kahirapan. Nakulong siya ng walang kasalanan, dahil lang sa wala kaming pera panlaban doon sa mga puking inang kano na amo ni papa." "What happened?" tanong niya. "Maybe you don't have any idea about me, I am a lawyer, Kiwi, i can help you." Inirapan ko siya. Pa humble? Sa dami ba naman ng nakakakilala sa kanya, hindi ko pa siya makilala? Araw araw ko ngang nadadaanan yung billboard niya sa edsa. Law firm iyon tapos siya yung front. I don't know. "Hindi ko kayang bayaran ang tulad mong abogado." sabi ko. Dahil totoo naman 'yon. Ialng taon pa lang siya sa serbisyo pero matunog na agad ang pangalan niya. Sa ilang kaso na nahawakan niya, wala pa akong narinig na natalo siya. Kaya nga kahit matagal ko na siyang gustong kausapin oara matulungan kami ay hindi ko rin magawa dahil walang budget. Kahit yata mag trabaho ako ng sampong taon, hindi ko pa rin kayang bayaran ang consultation fee niya. At isa pa, alam ko na bata pa siya, pero hindi ko inexpect na ganito siya kabata at ka..gwapo sa personal na halos hindi ko siya nakilala ng makita ko siya, kung hindi pa pinaalala ni Lei. "I can do it for you....for free." sabi niya. At sa tingin niya mababakas talaga sa mukha niya na seryoso siya. Kaya natigil ako sa pag iisip ng kalokohan sa isip ko. "Sure ka? Hindi ko tatanggihan 'yan, Loey!" "Yeah. Im serious, Kiwi. Im willing to help you and your father. Just tell me his name. Ako na ang bahala, huhugutin ko ang kaso niya." Nakagat ko ang labi ko. Bumibigat ang mata ko, naiiyak ako sa saya dahil sa sinabi niya. Sa wakas! May nakuha na rin akong abogado! Nagkaroon ksi ng abogado noon si papa, pero nabayaran ng kalaban kaya imbes na tulungan kami ay pinayuhan kaming tanggapin na lang ang pera na binibigay sa amin noon. Tumayo ako sa pagkakaupo ko at lumuhod sa harap niya para mayakap siya. Grabe as in! Sobrang saya ko talaga na may tutulong na kay papa. Naramdaman kong natigilan siya sa pagyakap ko, mukhang hindi niya nagustuhan pero wala akong pake! Thank you hug ko ito sa kanya! Bago ako humiwalay sa yakap ay pinunasan ko muna ang pisngi ko. Matapos iyon ay binigyan ko ng isang malaking ngiti. "Umiiyak pala ang prutas?" aniya na hindi ko naintindihan nung una pero na gets ko rin kalaunan. Inirapan ko siya. "Hindi ako umiyak." sabi ko at bumalik sa dting upo. Tumawa siya kaya napatingin ako sa kanya. "Abogado ako, you can't lie to me." aniya at inakbayan ako. "Balik na tayo sa suite," "Pero nagugutom ako! Hindi pa tayo nag didinner." sabi ko sa kanya. "Alright. Let's eat first before we go back to hotel." sabi niya at pinatakan ako ng sandaling halik sa labi. # "Oh my gosh...." ito na naman kami... Nakahiga ako habang siya ang nagtatrabaho. Hindi ko na din alam kung saan ibabaling ang katawan ko, nakakapilipit ang ginagawa niya sa akin ngayon. Pakiramdam ko pati utak ko sasabog na rin. Ayan na naman ang dila niyang pumapasok sa akin at ang daliri niyang sumasayaw. Pinagsasabay niya kaya mas lalong nakakabaliw. Sinubukan kong huminga ng malalim para mabawasan ang tensyon na nararamdaman ko dahil kahit nahihirapan ako kung saan ipapaling ang sarili ko, hindi ko naman pwedeng itanggi na gusto kong tumagal ang ginagawa niya sa akin. Nagiging alipin na ako ng libog dahil kay Loey. "Im so glad you agreed doing this with me." aniya ng pumantay na sa akin. Kiniskis niya ang bawat parte ng mukha ko gamit ang kanyang ilong, napapikit ako dahil don lalo pa at kasabay nun ang pagkuskos niya ng kanya sa lagusan ko. "Hmmmm..." maliit na ingay ko. Nasasabik kung kailan niya ipapasok 'yon. Nadilat ako ng tumigil siya sa hinagawa sa mukha ko. Nakita kong mariing siyang nakatitig sa akin na suot ang seryosong mukha. "Bakit?" napapaos na tanong ko. Hinaplos ko ang labi niyang mamasa-masa pa. Gosh, ibang klaseng tubig ang bumasa doon. Napalunok na lang ako sa naisip ko. "You're so beautiful.." mahiang sabi niya na sa sobrang hina ay halos hangin na lang ang lumabas sa bibig niya. "Ahmm..shit.." daing ko ng marahan niyang ipasok ang kanya. s**t! Nag uusap kami diba? Wala sa sariling sinilip ko ang magka dikit naming katawan. Hanggang ngayon hindi ko pa rin alam ang sagot sa kung paano nagkasya ang tulad niya sa maliit na tulad ko. "Damn, Kiwi, you're so warm..you make me so crazy, babe.." nakatingalang bulong niya. At nang lumipat ang tingin niya sa akin ay alam kong nanggigil na talaga siya. "Nagayon ko lang ulit naramdam 'to." sabi niya. Anong sinabi niya? Paanong ngayon, samantalang ang kisig niya, lahat ata ng babaeng gustuhin niya makukuha niya. Kaya ano ang ibig niyang sabihin? Magsasalita pa sana ako ngunit hindi ko na nagawa dahil napahiyaw na ako sa ginawa niyang pag salakay sa akin. Imbes na magtanong ay yumakap na lang ako sa kanya at niramdam ang sensyasyong binibigay niya. Shit. "Ahhh! Ahh! Ahh!!" Bahala na! bukas na lang ulit kami mag usap!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD