Ilang segundo na napatahimik si Mia na para bang pino-proseso ang sinabi sa kaniya ng asawa. Pero gano'n man ay nanatili pa rin silang nakatitig sa isa't-isa. A punch of uneasiness assaulted Alexus and a wave of regrets na hindi niya magawang maintindihan at kung bakit siya nagsisisi gayo'ng nagsasabi lang naman siya ng totoo. As he kept on staring at her eyes, a shone of sadness had been seen before a sweet smile showed.
"So, may sahod ako sa'yo kahit pinulot mo lang ako sa kalye?" Magiliw na sambit ni Mia. Animo'y natutuwa pa sa nalaman. "Tiyaka, tatlong buwan lang din ang ilalagi ko dito bago mo ako palayain?" Para siyang bata na naaaliw sa isang surpresa o sa isang kuwento na dala ni Alexus.
Pero si Alexus ay napatigalgal sa kaniyang nakita. Seriously, hindi niya ba talaga alam ang
