You're Mine

Chapter 3

Feelings

"I hope you don't mean that."

"I mean it."

Napapikit ako ng mata at parang pagod na pagod. 

Pag katapos nya ko ihatid sa bahay ay umuwi na agad sya, Hindi ko alam ang magiging reaction ko dahil sa sinabi nya. At sana lang hindi totoo yun dahil bawal. Bawal sya magka gusto sakin. Mag pinsan kami at bawal ang samin yon.

Niyakap ko ang unan ko at pinikit ang mata ko, Mabilis akong nakatulog at tulad ng kagabi ay nakatulog ako suot ang uniform ko at walang kain.

Nagising ako ng 10pm, Bumangon agad ako sa kama ko para mag palit ng pantulog. Pumasok ako sa Cr ko para makapag hilamos ng muka, mabilis akong lumabas para kunin ang cellphone ko sa bag ko at binuksan ko to. At sa pag bukas ng cellphone ko ay nakita ko ang sunod sunod na pag pasok ng text ni Zero dito. Halos umabot to ng 100+.

Hinayaan ko sya mag vibrate ng vibrate hanggang sa matapos, tinignan ko ang text ni Klevin sakin. 

'It's fine, don't worry.'

'Good evening, eat your dinner please'

'I am sorry, nag away kayong dalawa'

Yun lang ang text nito sakin at nireplyan ko na to. 'No, Klevin. I am sorry.'

Pag katapos ko isend yun ay isa isa kong binasa ang text ni Zero sakin. Hindi ako makapaniwala na mag sesend sya ng ganitong kadaming messages at pratice hour nila? At pano nyang nalaman na kasama ko si Klevin.

'f**k it! Open your phone sweetheart.'

'Where are you?'

'I will kill that man, pag hinawakan ka nya kahit san parte ng katawan mo.'

'Sweetheart, please. Tell me where are you?'

'Sweetheart, open your damn phone!'

'Sweetheart! f**k, Where are you.'

Nilapag ko ang cellphone ko sa mesa at agad na lumabas ng kwarto, Bumaba ako at mabilis na pumunta sa kusina para kumain. 

"You're mine, Lei."

He's crazy.

The next morning, nag papasalamat ako dahil hindi nya ko sinundo, panay tuloy ang tanong ng mga kapatid ko dahil don pero wala akong sinagot. Hanggang sa makarating kami sa gate ay pinabayaan ko sila sa kakadaldal at asaran nilang dalawa.

Mabilis akong bumaba at nakita ko namana si Klevin na naka sandal sa kotse nya. Ngumiti sya sakin at ngumiti ako sa kanya, Pumunta ako sa pwesto nya.

"GoodMorning." bati nya

"Morning."

"Ate boyfriend mo?" Halos mapatalon ako sa pag sulpot ni Ayen.

"N-no." mabilis kong tanggi pero iba ang tingin nito sakin.

"Babalita ko to kay Mommy! Una na ko." Tumango ako sa kanya at tumingin ako kay Klevin. 

"Pag pasensyahan mo na, Ngayon lang kasi sya nakakita na may kasama akong lalake." tumango to sakin. "Sorry kahapon ah?" 

"Okay lang yun. So? pumasok ka na. See you later sa party." 

Hinatid nya ko sa gate at tumango sa kanya. Nang makapasok ako sa loob ay nakita ko si Zero kasama ang  ka teammate nya habang naka suot ng pants at tshirt na tulad ko. Nakatingin to sakin, isang tingin na malamig. 

"BESSSSSSS!"

Napatingin ako sa tumawag sakin at nakita ko si Aning na nakangiti, Ngumiti din ako ng pilit at pumunta ako sa kanya. Hindi ko pinansin ang malamig na tingin nya. Binigyan ko ng atensyon si Aning na nakangiti sakin. 

"Grabe! Dalawang araw na ko maagang pumapasok." natawa sya sa sarili nya.

"Good for you, tapos tumataas na din ang mga quiz mo." i chuckled. 

"Lei."

Nilingon ko si Zero at nakita kong umamo ang muka nya, Lumapit sya sakin at tinignan ako. "I'm sorry."

Napa awang ang labi ko dahil dun at nakaramdam ako ng kakaibang sakit sa dibdib ko sa di ko malaan na dahilan. Gusto ko umiwas ng tingin pero hindi ko magawa. "I am sorry about yesterday."

Diba dapat maging masaya ako kasi nag sosorry sya? Pero bakit ang sakit naman ata. Ba't ang sakit ng pag sosorry. "O-okay lang." Ngumiti ako sa kanya.

"Pumasok ka na."

Mabilis akong tumalikod at pumunta kay Aning. "What was that?"

Ngumiti ako at nag lakad na kami papunta sa room namin. Nang makaupo ako ay agad syang nag tanong sakin at napapikit nalang ako.

I should be happy for this, right?

Why i can't?

"Hoy! Ano na ba?" Tumingin ako kay Aning.

"Kasi nagalit sya sakin kahapon dahil pinatayan ko sya ng cellphone habang kasama si Klevin." sagot ko sa kanya at kumunot ang noo nya.

"Yun lang?" 

No.

"Y-yes." ngumiti ako ng pilit at tumango.

Hindi pumasok si Pres dahil may emergency daw to sa bahay kaya kaming dalawa ni Aning ang mag kasama. Hindi sya imbitado sa party ni Zoren pero inaaya ko sya. Ang sabi nya, Ayaw nya daw dahil hindi sya imbitado. Tanghaling tapat ay nasa harapan ako para pumara ng Taxi. Hindi na ko nag paalam kay Zero para dito dahil hindi naman nya dapat malaman. 

Pero habang nag hihintay ako na may humintong taxi sa harapan ko ay iba ang huminto. Isang Toyotang Kotse ang huminto na sinakyan ko lang kahapon. Lumabas si Klevin na nakangiti sakin habang naka uniform to. 

"Hatid na kita?"

Nakaramdam agad ako ng hiya. "I don't take a no." Ngumuso ako at pumunta sa pwesto ko para pag buksan ako ng pinto ng kotse nya. Mabilis naman akong sumakay at kinabit ang seatbelt ko. Umikot sya pakabila at pumasok. 

Tumingin ako sa harapan dahil nahihiya ako.

"So?"

"So?"  Ulit kong sabi nya. "Sorry daw sabi ni Zero about yesterday." 

"He say sorry?" hindi makapaniwala nitong sabi. 

"Yas, why?" takang tanong ko.

"He never say sorry even his fault." Kumunot ang noo ko at umiling sa kanya.

"No. Hindi ganon si Zero, nag sosorry sya basta kasalanan nya." Umiling si Klevin sakin.

"No. Never, kahit kay Zorenn. He'd never say sorry kahit kasalanan nya." 

Natahimik ako dahil don. Bakit sya nag sorry sakin kung hindi sya nag sosorry. "Gawa gawa mo lang ba yang sorry?" Mabilis ako umiling.

"I swear! Kasama ko pa nga kaibigan ko nung nag sorry sya." tumango sya sakin at ngumuso ako.

Pero pumasok nanaman sa isip ko ang kaninang maga. Huminga ako ng malalim at kinabog ang dibdib ko. "Okay ka lang ba?" 

Tumingin ako kay Klevin at mabilis na tumango. 

Tinuro ko sa kanya ang daan papunta samin at di ko inaasahan ang nakita ko sa pag daan namin sa bahay ni Zero. 

He's with someone.

Para akong nalanta dahil don pero di ko hinayaan mawala ang ngiti ko. Huminto ang kotse ni Klevin sa harapan ng gate namin at tumingin ako sa kanya. "Wag ka ng bumaba."

Bumaba na ko pero bago ko isarado ang pinto ay ngumiti ako. "See you later and thank you." 

Nang makaalis ito saka unti unti nawala ang ngiti ko, pakiramdam ko na hahapo ako dahil sa nakita ko. Pinikit ko ng mariin ang mata ko, halos dalawang minuto akong nakapikit at sa pag dilat ko ay di ko inaasahan ang nakita ko.

He's laughing with her.

She's one of the member of pep squad and she's the one who called Zero at cafeteria. Naramdaman ko ang pang gigilid ng luha ko at di nawala ang tingin ko sa kanilang dalawa. Nadapo ang tingin sakin ng babae at sunod non ay ang pag tingin sakin ni Zero.

Ngumiti ako at tumalikod, Binuksan ko ang gate sabay ng pag patak ng luha ko sa di malaman na dahilan. Pinunasan ko din agad to at nag lakad papunta sa pinto namin at pumasok don. Huminga ako ng malalim at hinilot to. Nakakaramdam nanaman ako ng sakit tulad ng kaninang maga.

Pumunta ako ng kusina at pumunta kay mommy. "My." mahinang tawag ko dito at hinalikan sa pisnge.

"Kumain ka na ba?" Umiling ako at umupo.

Dinukdok ko ang muka ko sa bag ko at pinikit ang mata ko. "Oh, Zero. You're here!"

Bumilis ang t***k ng puso ko ng marinig ko ang pangalan nya. "And you are?" 

Bahagya kong dinilat ang mata ko at nakita ko syang kasama ang babaeng yun. Pinikit ko ulit ang mata ko at nag vibrate ang cellphone ko sa bag, Nakapikit akong binuksan to para mag panggap na inaantok pa ko. Humikab pa ko para mag mukang totoo.

Sa pag kuha ko ng cellphone ko sa bag ko ay bahagya kong dinilat ang mata ko.

 "Dito na kayo kumain ng kasama mo."

Nakita ko ang pangalan ni Klevin at kinuha ko ang bag ko. Nakailangn vibrate pa to bago kong sagutin. "Hey." Panimula ko at tumayo na sa kinauupuan ko.

Ngumiti sakin ang babae at ngumiti din ako sa kanya kahit malungkot. "Ano, Anong kulay ng suot mo mamaya."

"Plain white dress lang naman e. Why?" 

Dumaan ako sa gilid nila at umakyat agad ng hagdan. "Really? Okay! I prefer white, para naman pareho tayo, right?" 

"Yeah! Sige, Kakain na ko e."

Binuksan ko ang kwarto ko at pinatay ko ang tawag nya. Pumunta ako sa kama ko at pinikit ang mata ko. Naiinis ako sobra, Naiinis ako sa babaeng yon. Girlfriend nya ba yon? 

Napabangon ako dahil sa iniisip ko. 

Hindi ka pwede sa kanya, Aya.

Tama, nag seselos lang ako dahil may kasama syang babae, nag seselos ako kasi pinsan ko sya. Tama! Nag seselos ako dahil pinsan ko sya.

Mabilis ko hinubad ang tshirt ko at kumuha ng pamalit sa loob ng cabinet ko. Isang sando ang kinuha ko at mabilis kong sinuot yun. Hinubad ko ang jogging pants ko, may doble akong fitted short at agad akong lumabas ng kwarto.

Mabilis akong bumaba ng at dumiretso sa kusina ng nakangiti pero agad din nawala dahil sa nakita ko. Huminga ako ng malalim at ngumiti ulit, Umupo ako sa malapit kay mommy na malayo sa kanila. "My." tawag ko dito.

"Yas?" 

"Kasi My yu---"

"MOMMY!"

Napapikit ako ng marinig ko ang boses ni Ayen na papalapit na rito. Iniiwasan kong tignan ang dalawa. Tinignan ko si Ayen na naka volleyball uniform. Lumapit to samin at hinalikan kami ni mommy sa pisnge na agad ko naman pinunasan.

"Grabe makapunas ate."

Hindi ko alam kung bakit ako naiinis, Sa halik ba nito o dahil sa narinig kong tawa ng dalawang kumakain sa harapan ko. "AY OO MOMMY! SI ATE MAY BOYFRIEND NA!" Tumingin si Ayen kay Zero at ngumisi. "Ikaw din pala kuya ah!" natatawang sabi nito.

Tumingin ako sa kanilang dalawa. "Bagay kayo." Bati pa ni mommy dito at nag iwas ako ng tingin. 

"My, gugutom na ko." sabi ko dito at agad tumayo.

Pinag handa nya ko at tinignan  ko sya. "Anak kailan mo dadalin ang boyfriend mo?" nagulat ako sa sinabi nito.

"Si Klevin ba?" Napatingin ako sa babaeng kasama ni Zero.

"Klevin pangalan Ate?" 

Hindi ako sumagot sa mga tinatanong nila. "Nakoo. Matutuwa daddy mo! Alam mo naman gusto na non na mag ka boyfriend ka!" ngumiti ako kay mommy habang nilalapag ang pag kain sa mesa ko.

"Di pa sya pwede tita. She's too young." tumingin ako kay Zero na seryoso ang tingin.

"She's 19 and going 20 in Sept 16!" sagot ni mommy dito.

"Oo nga naman, Zero! Sobrang protective mo kasi sa pinsan mo kaya di nag kakaroon ng boyfriend." 

Nag simula na kong kumain at hindi sila pinansin. Mabilis kong inubos ang pag kain ko at tumayo, Pumunta ako sa Ref para kumuha ng tubig. "Tita pupunta ba kayong party ni Zoren?" Pumantig ang tenga ko dahil sa tinawag ng babae sa mommy.

Binalik ko ang tubig sa ref.

"My, Kakain na din ako. Wala pa ba si Aaron?" Tanong ni Ayen dito.

"My, Kailan ba ko mag kakaroon ng Car?" tanong ko dito. 

"Hindi ka pa pwede, Pag daw natapos ka saka ka daw bibili ng kotse ng daddy." Mabilis akong tumango. 

"Labas lang ako my." Tumango to sakin.

Lumabas ako at dumiretso sa pool sa likod. Hinubad ko ang tsinelas ko at mabilis na tumalon sa pool, Mabilis din namana ko lumutang at nag floating ako habang nakapikit ang mata.

Eto lang naman ang ginagawa ko, pag may gumugulo sakin. Ang lumangoy.

Halos limang minuto ako lumangoy ng walang hinto bago umahon sa pool. Pinikit ko ang mata ko at nakakaramdam nanaman ako ng sakit sa dibdib ko habang bumabalik sa isipan ko ang tawa nila.

"May gumugulo ba sayo?" 

Napadilat ako dahil sa nag salita. Huminga ako ng malalim at di ako nag balang tumingin sa kanya. Diretso lang ang tingin ko mahabang pool. 

"Tell me, what's wrong?" 

Tumingin ako sa kanya at umiling. "I know you very well, Aya Lei." 

Hindi ko sya pinansin. Tatalon sana ulit ako sa pool pero bigla nyang hitatak ang kamay ko at napahinto ako. "What?!" inis na tanong ko at kumunot ang noo nya. 

"What's wrong with you?" 

Huminga ako ng malalim at mabilis kong hinatak ang braso ko pero agad nya ulit tong kinuha at lumuhod sya sa harapan ko. "Anong meron sa inyo ni Klevin? Di he court you?" Seryosong tanong nya sakin.

"Mind your own busines--"

"You're my business, Aya Lei." 

"Hindi ko kayo pinakikielamanan ng babae mo, Zero. Oh kahit sinong babaeng pumapaligid sayo. Pero bakit sakin Zero?" takang tanong ko. "Bakit?" 

Unti unti syang bumitaw sakin at nag iwas ako ng tingin. Hinawakan nya ang baba ko at hinarap sa kanya. "Bawalin mo ko, Pagalitan mo. Kahit anong ipag utos mo susundin ko." Bahagyang napa awang ang labi ko dahil don. 

"Z-zero."

"Sabihin mo lang na sa'yo ako. Putangina kakalabanin ko ang lahat, para sayo." 

Akala ko wala ng bibilis ang t***k ng puso ko pero may mas bibilis pa pala. Yung bilis na para bang gusto nyang lumabas sa dibdib ko.

"W-we're counsin." 

Napabitaw sya sa baba ko. "Alam kong may nararamdaman ka sakin,tulad ng nararamdaman ko. You can't fool me, Sweetheart. I told you, I know you well. At ikaw mismo mag sasabi sakin ng nararamdaman mo." 

~