CHAPTER 37:

1696 Words

CHAPTER 37: TULOY-TULOY ANG mga luhang bumabagsak mula sa mga mata ni Lindsay. Hindi niya mapigilan ang pag-iyak habang nasa loob sila ng ambulansya kasama ang kanyang ama. Nang dumating ang mga pulis, hindi na ito halos makahinga. “Magiging okay lang naman ho ang Daddy ko ‘di ba?” she asked the male nurse, crying. “Huwag po kayong mag-alala, ma’am, gagawin po namin ang abot ng aming makakaya,” sagot nito. She cried harder. Maging ang nurse ay hindi sigurado sa kung ano ang mangyayari sa kanyang ama. Kung ano-anong masasamang salita pa ang sinabi niya sa kanyang ama, mga masasakit na salitang alam niyang isa sa nagpa-trigger dito upang atakihin sa puso. Inaamin niya sa kanyang sarili na naging masama ang ugali niya sa kanyang ama. Na minsan pa nga niyang naisip na sana ay mamatay na l

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD