"Mommy, why?"
Mabilis akong lumuhod sa harapan ng anak ko at ngumiti. Pinunasan ko ang luhang patuloy na tumutulo sa kanyang mga mata.
"May mga bagay Chase na hindi na pwede." sagot ko sa kanya.
He can understand i'm trying to say. He's matured, manang mana s'ya sa ama nya. Nahihirapan na kong gumalaw sa bahay na 'to, kahit malaki ito ay di ko maiwasan mailang sa mga taong nandito...i felt it.. i'm not belong here and i will never be. Only my son, he's belong here.
"Hindi ko parin maintindihan, Mommy. Mahal n'yo naman ang isa't isa diba?" he innocently asked.
I am sorry, Chase...
Ako lang nag mamahal samin ng daddy mo at 'yun ang kailangan kong tanggapin. Kahit kailan hindi ako nababagay sa tilad nya. He's just using me for my son at ayoko non. Kung mananatili ako dito baka hindi ko
