Chapter Fifty Six
Dali-dali siyang lumapit at kinuha ang diary. Bakas naman sa mukha ko ang gulat nang ibigay ito sa kanya.
Bigla kong naalala ang mga nabasa ko, tungkol ’yon sa akin at isinulat niya rin doon ang kanyang nararamdaman.
“You read it, right?” tanong niya nang hindi inaalis ang tingin sa notebook.
Dahan-dahan akong tumango bilang tugon. “S-sorry, hindi ko sinasadya,” paghingi ko ng paumanhin.
Ibinalik ko ulit ang atensyon sa pagliligpit ng mga kalat dito.
“Bibilisan ko lang po ito, aalis na rin ako,” saad ko habang ginagawa ang trabaho.
“Nabasa mo ang kabaduyan na ginawa ko, nakakahiya,” sabi niya at bahagyang natawa.
“H-huwag mo na pong isipin ’yon. Kaunti lang naman ang nabasa ko. Halos nakalimutan ko na rin,” saad ko.
“Pero… ano pala ang masasabi mo?”
Napalin
