Chapter Seventeen
Bahagya akong napangiwi at nahihiyang napakamot sa aking ulo. Hindi ko alam kung paano sasabihin na hindi puwedeng mangyari ang sinasabi nila.
“We are waiting, Miss Aina,” sabi ni Sir Tyger na mas lalong nagpa-pressure pa sa akin.
Lumingon-lingon ako sa kanila. Nanatili lang silang nakatingin sa akin at naghihintay ng isasagot ko. Mukhang seryoso talaga sila sa kalokohan na ’to.
Ano ba naman ’to? Ang sakit nila sa ulo. Hindi na lang makuntento sa mga maid na nandito.
“Mga Sir, bakit n’yo po ba ginagawa ’to?” nagtatakang tanong ko.
Nagtinginan naman sila at tila nag-isip ng isasagot. Ilang sandali lang ay ibinalik ulit nila ang tingin sa akin.
“Because I need you, Miss Aina,” rinig kong sabi ni Sir Typhoeus.
Gulat akong napatingin sa kanya pati rin ang kanyang mga
