Loren's POV
"Mommy, bakit kailangan natin umalis?" habang hila-hila ko si Hope palabas ng bahay. Hila -hila ko rin sa kabila ang dala kong maleta. Nasa kabilang kamay ko habang si Hope naman sa kabila.
"Huwag ka na lang magtanong, Hope. Just keep walking!" mariin na sabi ko sa kaniya. Kahit si Hope nadadamay na sa galit ko.
Habang naglalakad kami ay patuloy ang paglingon niya sa bahay. Hindi ko nakikita si Haden. Hindi man lang ito nag-abala pa na pigilan kami.
Paglabas din namin ay tamang-tama ang pagdaan ng taxi. Pinara ko kaagad ito. Huminto ito sa aming tapat.
Nauna kong ipinasok ang maleta. Nang balingan ko si Hope. Umiiyak ito na nakatingin sa akin. Tila ayaw niyang ihakbang ang kaniyang mga paa papasok sa loob ng taxi. "Hope! Tititigan mo lang ba ako? Hindi ka ba gagalaw? Iiyak
