C20- Restricted
1407 Words
"Thanks for dropping me off," wika ni Aida habang nakatayo sa gilid ng sasakyan ni President Li.
"What drop off? No, you dress up now and we'll go to my office together. I'll wait here," mahinahon na tugon ni President.
"You sure you're gonna wait for me?" hindi inaasahan na tanong niya.
"Yeah. Go now," sagot ni President, at ngumiti siya sa kaniya to give her assurance.
Samantala si Carl sa driver's seat ay nabigla sa nakita niya, seeing his boss smile that is once in a blue moon.
"Okay. I'll be fast," wika ni Aida, at tumakbo na paloob ng bahay.
At tinaas na ni President ang window. Whilst, si Lian ay nakita na masaya ang kapatid na hindi niya nagustuhan.
Pagkapasok naman ni Aida ay sinalubong siya kaagad ni Mr. and Mrs. Paris na ipinagtaka niya.
"Hi, Mom, Dad," masayang bati ni Aida habang tinatanggal ang suot na sapatos, at nagpalit siya ng slippers.
"Saan ka galing?" tanong ni Mr. Paris na nakakunot ang noo.
"Oo nga, Ate, saan ka galing, at sino 'yung lalaki sa labas na talagang hinatid ka pa dito? Boyfriend mo ba 'yun?" dagdag ni Lian na sumali sa pag-iinterrogate ng mga magulang niya.
"May boyfriend ka na?" tanong ni Mrs. Paris na nagulat sa kaniyang nadinig.
"What? No. He's not my boyfriend. He—He's just a friend of mine," mabilis na tanggi ni Aida, kahit alam niya sa sarili niya na hindi lang friend ang tingin niya sa lalaking nakasama niya kagabi.
"Friend only? I doubt that, Ate," banggit ni Lian na nilagay niya ang both arms niya across her chest.
"Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko. Saan ka galing, at bakit ngayon ka lang? Kababae mong tao pero, kung saan-saan ka nakikitulog," masungit na tanong ulit ni Mr. Paris.
"Don't say sa office ka natulog kasi same lang tayo ng company, Ate," mataray na sumbat ni Lian.
"I—Nakitulog ako sa friend ko habang gumagawa kami ng outline na para sa new project na need namin tapusin kaagad," excused ni Aida, lying to them.
"Make sure of that, ha. Dahil kapag nalaman ko na buntis ka, you will see what will happen to you. Aalis ka na sa bahay na ito, and we will no longer provide for you. Inam—" masungit na sabi ni Mr. Paris, pero bigla siya hinawakan ng asawa niya nang magsasalita sana siya tungkol sa pag-ampon sa kaniya.
"Sige na, honey. I'll talk to her," bulong ni Mrs. Paris sa asawa.
"Pagsabihan mo 'yang ampon mo, ah," inis na sambit ni Mr. Paris sa asawa, at iniwan na ang mga ito.
Napayuko na lang si Aida nang marinig niya ang kinikilalang tatay niya na banggitin ang salitang 'ampon'.
"Magbibihis na ako, Mommy," paalam din ni Lian, at umakyat na siya sa kwarto niya to get dressed.
"Sorry, Mom," malungkot na wika ni Aida.
"I hope it will not happen again, my daughter. We are just worried about you kasi hindi ka umuwi kagabi which is unusual for us. Lalo na ako. I've been waiting for you, kaya nagalit ang daddy mo kasi hindi din siya nakatulog ng maayos kagabi gawa ng ginugulo ko siya. I'm actually about to call the police, pero mabuti na lang at pinigilan niya ako," mahinahon na sabi ni Mrs. Paris na may pag-aalala pa rin sa nauna niyang anak.
"Thank you, Mom. Hindi na po mauulit," sagot ni Aida na ngumiti sa kaniya to give her assurance na hindi na mauulit ang nangyari kagabi.
"Good. Sige na, magbihis ka na at may pasok ka pa," banggit ni Mrs. Paris, at tinapik ang likod nito.
Ngumiti si Aida in return, at umakyat na din siya sa kwarto niya para magbihis.
Sa kabilang banda, kanina pa tingin ng tingin si Carl sa salamin to give President Li a look.
"Stop glancing at me. Say what you have to say," anunsyo ni President na sinara ang phone niya to talk to Carl.
"Sorry, President. I'm just... I'm surprised that you're smiling despite what happened last night. Ms. Paris saw us kill that man. What if she tells everyone about it?" banggit ni Carl worriedly.
"I'm aware of that, and I'm telling you that Ms. Paris won't say a thing about it. We already talked last night. She already knows our secret agenda," President replied seriously.
"But you say, Sir, that knowledge is power, and power is money..." Carl stated na may pag-aalala.
"Carl, from now on, treats Ms. Paris as my other half. She is no longer a stranger to me," paglilinaw ni President Li.
"What do you mean, Sir? You two are dating now?" nagulat na tanong ni Carl nang mapagtanto niya ang sinabi nito.
"Not dating. More on mutual understanding," President admitted.
"So, you like her, President? This is the first time that you actually like a woman," napangiting tanong ni Carl, at lumingon siya sa kaniya.
"Not like. I'm just interested in her. That's all. And, oh, I got another project for you. Look for Ms. Paris' parents. Report to me once you find something. Do not tell her everything that you found. Let me tell her. Okay?" seryosong wika at utos ni President, at tumingin siya ulit sa phone na hawak niya.
"Yes, Sir," natuwang replied ni Carl, at tumingin ulit ng diretsyo. "Interested lang daw? He's not good at lying," aniya in the back of his mind.
Thus, nakatanggap ng text si President from Aida.
-Go without me. My parents are coming out. They might see you. My stepsister saw me already. Good thing and you didn't go out, or we're both dead.
Kumunot ang noo ni President pagkakita niya sa text, kaya naman tinawagan niya ito. After three rings ay saka sumagot si Aida sa kabilang linya.
"What's going on?" tanong ni President na may hindi magandang kutob sa kaniya.
Samantala nang marinig ni Carl ang boss niya ay napatingin siya sa kaniya na may pag-aalala dahil mukhang nag-aalala din ito.
"Please just go without me," pakiusap ni Aida over the phone habang nasa loob ng banyo.
"Did they hurt you? You need help? You want me to go inside? Did they tell you that you're restricted to see me?" sunod-sunod na tanong ni President na biglang hindi mapakali sa tono ng boses ng kausap niya.
"Please no. Don't you dare go inside and introduce yourself, you beast! Do you want Dad to kill you?" mabilis na replied niya na may takot sa tono ng boses niya.
"I don't think he can. But he might be," wika ni President na nagbiro pa.
"Are you insane?" sambit ni Aida, at natawa siya sa biro nito na naging dahilan kung bakit nawala ang kaba nito kahit kaunti. "Don't fool around, okay? You better leave now. I'll see you later in the office," she managed to speak.
"Are you sure you're okay there?"
"Yes, I'm alright! Just go," pagtatabuyan niya sa kaniya.
"Okay, fine. But call or text me once you leave your house, okay? And also, if they did something to you. I will not forgive them if they hurt you, I'm telling you," matapang at seryosong banggit ni President na handa ipagtanggol siya sa mga taong umaapi sa kaniya.
"You are crazy. Now leave! I'll call later. Bye," nag-aapurang sabi niya, at pinatay na niya ang phone niya nang madinig niya na may kumakatok sa pinto niya.
"What's wrong, President?" tanong ni Carl na hindi mapakali sa pwesto niya.
"Let's go. Her parents might see us here. Drive," utos ni President na biglang kinabahan dahil sa sabi ni Aida sa kaniya.
"Oh, okay," sagot ni Carl, at pinaandar na ang sasakyan.
Sa kabilang banda, sa may bintana ay nakatanaw si Lian, at naningkit ang kaniyang mga mata as she memorize the plate number of the car that left outside their house.
Later that day, pumasok si Aida, at kumatok siya sa pinto ng opisina ni President Li. Ilang sandali pa ay nagbukas ang pinto at nagkita sila ni Carl.
"Good morning, Ms. Paris," bati ni Carl energetically.
"Good morning to you too, Carl," bati pabalik na may malaking ngiti ni Aida.
Whilst, pagkadinig ni President Li ng boses ni Aida ay kaagad niya iniangat ang ulo niya. And from his desk ay nakita na nga niya ang babaeng kanina pa niya hinahanap. Pero biglang tumalas ang tingin niya sa kaniya dahil sa ngiti nito na ipinakita kay Carl, na hindi niya nagustuhan.
Itutuloy...
- Writer
