We are standing in front of my door.
"See you tomorrow, my bride. Sleep well," paalam niya sa akin, at humalik siya sa noo ko sweetly na hindi ko inaasahan.
"You, too. Good night," paalam ko din, at pumasok na ako ng kwarto ko.
This isn't right.
Hindi ako pwede magkagusto sa kaniya.
In panic, naglakad ako back and forth sa gitna ng kwarto ko.
Sabihin ko kaya sa kaniya?
Ano na lang sasabihin niya?
Itutuloy pa rin ba niya ang kasal namin bukas?
"BAKIT NGAYON PA?" malakas kong tanong sa sarili ko, at dumapa ako sa kama ko.
I growled loudly.
Iniangat ko ang ulo ko after ko mag-melt down.
"Sabihin ko ba sa kaniya, or wag na?" I questioned myself more.
Teka, hindi naman niya kailangan malaman.
Pero after our agreement, kailangan namin mag-divorce. Yun ang kasunduan namin in the fir
