*****VERNON*****
“Pakiusap, Vernon. Da-dalhin mo ako sa... sa ospital. Maawa ka sa anak ko,” nanginginig na sumamo ni Anasia sa kanya. Nakalupasay na ito sa sariling mga dugo sa may sahig at takot na takot ang hitsura. Hawak-hawak nito ang puson na para ba’y maaampat niyon ang pagdurugo nito.
“Sh*t!” Nakapaywang ang isang kamay at napahilamos si Vernon sa mukha. Litong-lito siya kung anong gagawin. Tumataas-baba ang dibdib sa hindi na normal niyang paghinga. Siya man ay takot na takot na rin. Ang makita ang mga dugo ni Anasia ay nagpapalambot sa buong pagkatao niya.
“Vernon!” hiyaw pa sa kanya ni Anasia.
Ilang pagtaas-baba muna ng dibdib niya ay nagpasiyang kumilos na si Vernon. He scooped his wife with his strong arms. “Hold on tight to me!”
“Ang baby ko.” Nag-iiyak si Anasia na iniy
