Chapter 32
Flaire's Point of View
NANANAKIT ang buong katawan ko ng pilitin kong magmulat ng mga mata. Pakiramdam ko ay namamaga ang mga laman at buto ko. I feel so tired. Parang ilang araw akong hindi nakatulog.
I tried to open my eyes once more, bumungad sa akin ang maputing paligid. The walls are coated by dark white paint. Ang ceiling naman ay kulay crystal clear. The floor is shining.
Nasaan ba ako?
I tried to say something when the door opened.
"Flaire." Kumunot ang aking noo at bigla akong napatigil. Unti-unti ay sumilay sa aking mukha ang isang ngiti.
"Jake! Anong ginagawa mo dito? Nasa bahay mo ba ako?" Tumayo ako ng maramdamang wala namang nakakabit sa akin na kahit ano.
Ngumiti siya sa akin at niyakap ako. I hugged him back. Nakasuot siya ng black t shirt and black
