Mas maaga kaming dumating ng Tagaytay kaysa sa inaasahan ko. Tamad na tamad na lumabas ng sasakyan si Nayeli habang nakapikit ng bahagya.
Napailing ako ng dalawang beses. Ito ang sinasabi ko sa kanya kanina. Sabi ko kanina matulog siya ngunit ano ang ginawa niya? Nag-usap kami ng kung ano-ano na lang at kung saan-saan na napunta. Ngayon, ramdam niya ang pagod at antok imbes na mamasyal kami ngayon, matutulog sigurado kaming dalawa sa hotel at babawiin ang lakas at sigla ng aming katawan. Pabor naman sa akin ito dahil napuyat ako kagabi ng husto, kaya itutulog ko na lang muna.
"Tulog ka na, honey. Buhatin na kita paakyat ng room natin," bulong ko nang makalapit ako kay Nayeli. Kaagad ko siyang binuhat bago pa siya bumagsak sa sahig at gawin pang kama ang kalsada.
"Sige, Zeke. Pasensya ka
