KABANATA 26:
NAGULAT ako ng abutan ako ni Emil ng tsokolate! Isang heart ng ferrero rocher. Mahal ito kaya nanghihinayang ako. Ayoko sana tanggapin kaso anong magagawa ko nabili na niya. Ako ang nanghinayang sa pera.
"Hindi mo na kailangan gawin ito, Emil. Sayang ang pera mo. Ipunin mo na lang sana." Napanguso ako habang mahigpit ang hawak sa tsokolateng regalo niya.
Ngumisi si Emil na akala mo walang problema sa kanya na bumili ng mamahaling tsokolate.
"Ayos lang, minsan lang naman. Isa pa, ganito naman manligaw 'di ba? Pasensya ka na kung hindi ko pa kayang magbigay ng isang bungkos ng bulaklak. Sa sahod ko, bibigyan kita." Ngumiti ito ng pagkatamis-tamis.
Ibang-iba si Emil sa tuwing kinakausap ko. Kung pagmamasdan ko siya kausap ang ibang tao. Mukha siyang seryoso at anytime pwede
