KABANATA 22:
UMAHON ako sa lawa na parang walang nangyari. Nakakunot ang noo ni Philip kanina at nawala din naman agad ng maka-ahon ako. Bumaba siya sa kabayo. Sinalubong niya ako.
"I thought something terrible happens to you. Tinawag kita at sumisid na ko sa lawa pero wala ka."
"Nandoon lang ako sa malayo. Nawili kasi ako sa mga isda! Ang gaganda! Hindi ko na narinig. Abala kasi ako sa paglangoy." Ngumiti ako at kinuha ang waterproof na bag mula sa lupa.
"Sabi ko sa'yo, Mayor, e! Minsan po kaya sumisisid 'yan si Maam inaabot ng isang oras sa tubig! Hindi ba, Maam?" Natutuwang sabi ng isang life guard namin habang hinihimas ang buhok ng kabayo.
Tumango ako habang nakangiti bago binalik ang tingin sa inosenteng si Philip.
"Let me help you..." anito at nakatingin sa hawak kong bag. Ina
