Nagising si Khrystelle sa lakas ng kulog at kidlat. Napatingin siya sa orasan na nasa wall. It’s 4 am. Kaagad siyang bumangon. Sumilis siya sa bintana, ang lakas na rin ng ulan kaya nagsuot siya ng roba saka lumabas ng kuwarto upang tingnan ang mga anak. Sinilip siya ang kuwarto ni James at nakitang mahimbing naman ang tulog nito. Dahil malamig ang panahon, binuksan niya ang heater ng kuwarto ng anak para kahit matanggal ang kumot nito ay hindi ito lamigin at sipunin.
Sunod niyang tiningnan ang nursery room. Tanging ang yaya lang ni Nathalie ang naroon kaya ginising niya ito upang tanungin kung nasaan ang anak.
“Ah, Ma’am. Sana kuwarto po ng mama ninyo. Kinuha niya kanina rito dahil umuulan daw,” sagot naman nito.
“Okay Cel. Pasensya na kung ginising pa kita.”
“Wala ho iyon, Ma’am.”
