Hindi ko na naabutan kung paano sila nagkaayos ni Raven at Vince. Pagdating ko nalang sa sala kanina ay masaya na silang nag-aasaran.
Kung kanina ay mag-isa naglalaro si Raven, ngayon ay kalaro nya na ang Tito nya sa chess.
Masaya ako dahil nakikita kong masaya ang anak ko. Vince is happy too. Lumapit ako sakanilang dalawa.
"Tito, ang daya mo." Rinig ko na reklamo ng anak ko sa Tito nya.
"Sadyang magaling talaga ko kaya walang madaya roon." Ngisi naman sagot ng kapatid ko.
Sumimangot ang anak ko. Napailing ako at tiningnan si Vince. Nagkibit-balikat sya habang nakangisi pa.
"Alam mo Raven, minsan kailangan mo tanggapin ang pagkatalo. Hindi pwede nalang na palagi kang panalo. Walang thrill ang laro kapag pinagbigyan kita. Wala kang matutunan sa pagkakatalo." Ngumuso ang anak ko at bu
