CHAPTER 41

3077 Words

• ETHAN POV • "Wag kang umalis." Niyakap ako bigla ni Leigh habang umiiyak "Please." Pakisuap pa niya. Nanatili lang ako na yakapin niya habang patuloy pa rin na umiiyak. Sakit pala talaga kapag umiiyak yung babaeng gusto mo. "Why are you being like this to me?," sabi niya at patuloy lang sa pag-iyak "I know you like me. So... So please." Hindi ko napigalan kaya niyakap ko na din siya at tinap ang likod niya nang dahan-dahan. Ayokong umiiyak ka dahil sa akin. I'm sorry. Kumalas siya at humarap sa akin kaya pinunasan ko agad ang mga luha niya. Sa sobrang pagka-miss ko sa kanya dahil matagal niya din akong hindi pinapansin at kinakausap. Inilapit ko siya sa akin at hinalikan ko ang mga labi niya • 3rd PERSON POV • Naging mapusok ang halik ni Ethan sa dalaga hanggang sumampa na din it

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD