Kabanata 10
Sa bawat araw na lumilipas, mas lalo kong naramdaman sa sarili ko ang saya at pagkasabik sa tuwing magkakasama kami ni Archer. Pakiramdam ko, ang takot at pangamba na papasukin siya sa buhay ko ay tuluyang ng naupos na parang isang kandilang nilamon na ng apoy.
Every doubts and worries I had for him was replaced by courage and positive thoughts that maybe... he's worth my chance. He's worth the try. Gusto kong sumugal sa kanya, isipin na hindi kami matutulad sa naging nakaraan ng mga magulang ko. I know that Archer won't be like my father. Kailangan ko huwag magpakain sa takot ko na baka kapag binigyan ko siya ng tsansa, ako rin ang umiyak sa huli.
When Archer expressed his feelings towards me, I didn't want to get involved with him. I didn't even think that I was ready fo
