TUMAWAG AKO AGAD KAY PAPA at nagpatulong na magbook ng flight bukas ng gabi. Pagkatapos ay nagpunta ako sa lugar na madalas naming puntahan ni Chase. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Pagkadating ko sa lugar ay agad akong umupo sa duyan.
Gusto kong umiyak, pero wala ng luhang lumalabas. Basta ang nararamdaman ko na lang ay ang bigat ng nararamdaman. Napatingin ako sa puno ng Acacia kung saan nakaukit ang pangalan namin. Ngumiti ako ng mapait at agad na humanap ng bato para mabura ang pangalan ko.
Ang hirap burahin ng ala-alang matagal ng nakaukit sa isip at puso mo. Nahirapan akong burahin ang pangalan ko at hindi ko nagawa. Nagasgasan lang ito ng kaunti pero mababasa pa rin ang buong pangalan.
But that’s life. There are things that are not meant to stay forever in our lives. It h
