Tahimik akong nakaupo s may harap ng bintana. Nakatingin lang sa labas.
My mind is still occupied of what happened earlier at the airport.
Hindi ko kinakausap si Vallen. Hindi naman sa totally hindi kinakausap pero tipid lang ako kung sumagot sa kaniya. I just don't feel like talking to him.
Bumuntong-hininga ako at sinubsob ang sarili sa aking mga braso. Just what is this feeling?
Nakarinig ako ng mga katok. Argh, I told them to not disturb me right now!
Hindi ako nagsalita at hinayaan kung sino man ang kumakatok sa labas. Wala akong ganang tumayo sa aking pagkakaupo. At mas lalong wala akong ganang pagbuksan sila ng pinto.
Tumigil sa pagkatok ang nasa labas. Nice, nice. Mabuti 'yan. tantanan n'yo muna ako ngayong araw. I have a lot of things in my mind.
Now that I think of it, Lor
