Chapter 33
Halimaw
Hindi ako naniniwala sa kasabihan na 'Kung ang Diyos nga ay nagpapatawad..Ang tao pa kaya?'
Because I'm at the point where I can't forgive the people who hurt me before.
Ang malakas na pagsabog. Ang pagtalsik ng mga sasakyan. Ang pagkawala ng pinagbubuntis ko. At ang pagkawala ni Diego.
Nasa huling taon na ako ng college at malapit nang maka graduate. Ito 'yung buhay na gusto ko. Ang wala akong iniisip na baka mamaya may babaril na naman sakin. Na baka, may gustong pumatay sa akin.
Tahimik nga ang buhay ko pero nawalan ako ng taong minamahal sa buhay.
Bawat inaasam ay may kapalit bago mo ito makamtan.
Hindi ko tinanggap na tuluyang nawala si Diego. Para sakin, nandiyan lang siya at tinitignan ako sa malayo. Kahit hindi naman talaga.
"It’s a wrap! We are goi
