“ESTHER?” Mira smiled seeing Esther in her condo. “Dumating ka na pala. Pasensiya ka na. Sumabay ako kay Lucien na bumaba. May binili kasi ako sa convenience stores sa tapat.” Ibinaba niya ang kaniyang pinamili pero natigilan siya nang makita kung ano ang hawak ng kaibigan.
Mira swallowed hard. Kakaibang kaba ang pumasok sa kaniya. “Sh*t.”
“Yeah,” Esther said, her voice cracking. “Sh*t.”
The silence hung between them like smoke.
“Sasabihin ko palang sana sa ‘yo,” sabi ni Mira habang pinaglalaruan ang kaniyang mga daliri dahil sa kaba. “Hindi ko lang alam kung paano, o kailan. You’ve been through so much—”
“Don’t,” Esther snapped. “Don’t make this about protecting me. My parents died, Mira. Namatay sila. And all this time, you had proof that it wasn’t just some tragic accident.”
“Ka
