IT WAS ALREADY LATE AT NIGHT. Hindi na naman makatulog si Esther katulad ng mga nakaraang gabi kahit anong pilit niya sa kaniyang sarili. Since she found out about Ciaran’s death, she felt the regret of not having closure with him. Ngayon, parang iba ang pakiramdam niya na namatay ito na hindi sila nag-usap.
Malalim na napabuntong hininga si Esther saka naupo sa sofa sa living room. A thin blanket draped over her shoulders.
Wala siyang inaasahan na pupunta sa kaniya sa mga oras na ‘yon kaya nang makarinig siya ng katok sa pintuan, halos tumalon ang puso niya sa kaba.
Her hand stilled on the glass of milk.
Napatingin siya sa pinto. Hindi siya nagsalita dahil sa kabang nararamdaman niya. No one should be here. Since she moved into the house, never pa siyang nakaranas ng bisita sa gani
