One week later
I'm staring at my self in the mirror. Sa kabila ng maayos na damit at make up sa mukha ko, hindi ko pa rin kilala kung sino yung babaeng nakatingin sa akin sa salamin. Beneath this facade, I'm still wounded. Still hurt. But I manage to show everyone that I am strong. I am Lana Leviste. I'm not broken.
Isang linggo na ang nakakaraan mula nung nangyari sa bahay nila Yngrid at ipinangako ko sa sarili ko na iiwasan at kakalimutan ko na siya- which I did. Dun sa part na iiwasan ko siya- Successfully. Nagawa ko siyang iwasan sa tulong na din mismo ng pamilya at ng mga kaibigan ko, lalo na si Yto.
Nung nag-walk out kase ako sa bahay nila Yngrid, sinundaan niya ako which I was very grateful for since naiwan ko yung bag ko kila Yngrid at wala akong pera pamasahe pauwi. Nilibre niy
