KINABUKASAN, Sabado na. Alas-cinco pa lang, dilat na ang mga mata ko. Or should I say, hindi ako nakatulog sa kaiisip sa nangyari kahapon.
Ngayon, katatapos ko lang maligo. Wala, eh. Hindi na talaga ako makatulog. Nangangalay pa ang kamay ko sa kasusulat ng last message ko. This is kind of corny. But still, I want to try. Hindi kasi ako ganoon ka expressive sa feelings ko. So, siguro idadaan ko na lang sa handwritten letter.
Yes, I literally made her a handwritten letter! D*mn! Kaka-cellphone ko ’to. I mean . . . It is just . . . Catalina's voice keeps replaying in my mind. Parang sirang plaka iyong pabalik-balik sa utak ko. “Mahal niya ako. Mahal na niya ako!”
And guess what? Buong gabi akong pagulong-gulong like tanga sa kama. Tumitili, sumisigaw, umiiyak, ’tapos, tatawa na naman.
“F
