CHAPTER 22
Dahil sa labis na kakaisip kagabi ay tinanghali na ng gising si Francheska. Bahagya siyang nag-unat ng katawan at dahan-dahang iminulat ang mga mata. Kailangan niya pang isanay ang mga mata sa liwanag dahil sa pagkasilaw sa sinag ng araw na pumapasok sa kanilang silid mula sa verandah.
Until she realized that the door at the verandah is now open. Kunot-noong napaisip siya. She knew that she closed it last night.
Bahagya siyang kumilos and then moved to her side. Mabilis siyang napabangon mula sa pagkakahiga ng mapansing wala na rin sa kanyang tabi si Lucas.
"Lucas!" nagpapanic niyang tawag.
Agad siyang bumaba ng kama. Ni hindi na pinasadahan ng tingin ang sarili sa salamin at dire-diretsong lumapit sa pinto para lumabas.
But she noticed that the door was still locked. Muli
