Nagising ako nang nakaramdam ng init mula sa bintana nitong aking kuwarto. Hindi ko pa man tuluyang naimulat ang aking mga mata pero alam kong may mali sa kuwarto ko ngayon. While my eyes are still close, I moved my hands to roam the bed at nang malamang wala akong mahagilap doon ay mabilis kong naimulat ang aking mga mata. Tama nga ako ng iniisip.
“Axel?” mahinang tawag ko kay Axel. Hindi na ako nagulat pa sa pagkawala ni Vince dahil sinabi na niya sa akin kanina na uuwi siya nang maaga bago sumikat ang araw.
I let Vince sleep beside me last night at pinangako naman niya sa akin na uuwi siya ng maaga bago pa kami makita ni Axel kaya alam kong wala na siya sa bahay na ito. But where’s Axel?! Hindi niya pwedeng iuwi ang anak ko! malaking gulo kung gagawin niya iyon.
Akmang tatayo n asa
